“پاییز، همیشه اول بادهایی می‌وزد، انگار که بخواهد گرما را بروبد، اواسط مهر یکی دو نم باران می‌زند. باز انگار که بخواهند گرمای زمین را هم بشویند.
آن وقت، اگر دقت کرده باشی تک تک برگ‌هایی می‌ریزند، اما هنوز پاییز نیست، در تابستان هم گاهی برگ‌ها از شدت گرما می‌ریزند، مچاله می‌شوند، یک جور غم انگیزی روی خودشان جمع می‌شوند و می‌ریزند. مقصود من آن وقتی است که برگ‌ها اغلب جمع شده‌اند، قهوه‌ای شده‌اند، یا قهوه‌ای سوخته یا حتی گاهی سبز یشمی‌اند اما جمع شده‌اند، انگار که بترسند.
دُم برگ‌هاشان سیاه می‌شود و بعد یک شب با نرمه بادی که تمام شب وزیده است یا بارانی که قطره قطره باریده هرچه برگ هست می‌ریزد”
آینه‌های دردار – هوشنگ گلشیری
مشهد-پاییز پارسال ۱۴۰۳
🍁هواشناسی خصوصی مشهد👇 @MashhadWeather