🔸اختلاف ۳ هزارتومانی، بیدلیل و بیپاسخ!/ وقتی نبود خدمات، گرانتر تمام میشود
🔹از ۱۶ فروردین ۱۴۰۴، بهای اتوبوس درون شهری مشهد به ۲ هزار تومان با “من کارت” و ۵ هزار تومان به صورت نقدی افزایش یافت.
🔹نبود، کمبود و خرابی گاه و بیگاه دستگاههای شارژ “من کارت” و همینطور نرمافزارهای موبایلی شهری، سردرگمی مردم را دوچندان کرده است.
🔹اما چرا اتوبوسرانی پول بیشتری در مقابل ندادن خدمات (نبود دستگاه شارژ) از مردم دریافت میکند و کمبود آن را رفع نمیکند؟؟ سوالی که هیچ وقت پاسخ قانع کنندهای برای آن پیدا نشد؛ چرا اتوبوسرانی از کسانی که پول نقد به اندازه هزینه سفر (۲ هزار تومان ) به همراه دارند به اندازه مبلغ بلیت الکترونیک دریافت نمی کند تا جنگ اعصاب بین راننده و مسافر حداقل سر هزینه سفر کاهش پیدا کند؟!
🔹اگر بحث پرداخت هزینه سفر است؛ نقدی و اعتباری تفاوتی ندارد.
🔹کاش شهرداری و شورای شهر برای دریافت این مابهالتفاوت مردم را قانع میکردند و همچنین تعداد دستگاههای شارژ “من کارت” را در سطح شهر افزایش میدادند.
🔹چون مردم حس می کنند این ۳ هزار تومان ها پول بدون حسابی است که از آنها دریافت می شود ، بنابراین در برابر پرداخت آن مقاومت میکنند و بابت این موضوع شاکی هستند.
#در_مشهد_چه_گذشت
@Akhbarmashhad
